Het Onafhankelijk Verbond van Bedrijfsorganisaties (OVB) was een syndicalistische organisatie welke in 1948 opgericht werd als afsplitsing van de Eenheidsvakcentrale (EVC), die in 1944 werd opgericht.

De EVC was bedoeld als revolutionaire vakbond waarin de vooroorlogse aanhangers van het Nationaal Arbeids-Secretariaat (NAS) en het anarcho-syndicalistische Nederlands Syndicalistisch Vakverbond (NSV), samen gingen met arbeiders die geen vrede meer hadden met de bestaande sociaal-democratisch georiënteerde Nederlands Verbond van Vakverenigingen (NVV). Na de oorlog bleek al spoedig dat het kader van de bond in handen geraakte van aanhangers van de Communistische Partij Nederland, een herhaling van de geschiedenis, omdat vóór de oorlog rond 1920 het NAS in handen kwam van de Komintern.

Na de Tweede Wereldoorlog had het NAS veeleer banden met de Vierde Internationale door de vriendschapsbanden die er tussen de voorman Henk Sneevliet en Leon Trotski bestonden. Daarnaast zal hij met een groep radensocialisten in het verzet, waardoor hij ook het respect verwierf van antiautoritair links. Het NSV zag de EVC als een spontaan gevormde revolutionaire klasse met kansen voor de anarchie en verleende ook om die reden steun. Zo oriënteerde de OVB zich na de afscheiding van de stalinistische EVC op de traditie van Trotski's permanente revolutie tegen de bureaucratie en de anarchistische visie van een revolutie van onderop en werd het de decentrale organisatie met initiatieven van onderop, zoals we die van het NAS uit zijn beginperiode kennen.

De syndicalistische principes van het OVB werden in de brochure “Het werk van de arbeiders zelf” samengevat.

→ Lees verder...