Gebruikershulpmiddelen
namespace:intellectuele_proletariers
Verschillen
Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.
| Volgende revisie | Vorige revisie Laatste revisie Beide kanten volgende revisie | ||
|
namespace:intellectuele_proletariers [24/03/19 17:28] defiance aangemaakt |
namespace:intellectuele_proletariers [16/10/19 10:14] 127.0.0.1 Externe bewerking |
||
|---|---|---|---|
| Regel 45: | Regel 45: | ||
| De politie, de rechtbanken, de gevangenisbestuurders en de krantenmagnaten weten heel goed dat de liberale intellectuelen, net als de conservatieve, verslaafd zijn aan uiterlijkheden. Om die reden wordt hun ijverig gewroet in allerlei schandalen, hun speurwerk, hun sympathie voor de arbeiders nooit serieus genomen. Ja, het wordt zelfs toegejuicht door de pers, want het lezerspubliek is dol op sensatie en de schandaaljournalist is dan ook een goede investering voor het concern en voor zichzelf. Maar voor de heersende klasse zijn ze even bedreigend als het gemurmel van een kleuter. | De politie, de rechtbanken, de gevangenisbestuurders en de krantenmagnaten weten heel goed dat de liberale intellectuelen, net als de conservatieve, verslaafd zijn aan uiterlijkheden. Om die reden wordt hun ijverig gewroet in allerlei schandalen, hun speurwerk, hun sympathie voor de arbeiders nooit serieus genomen. Ja, het wordt zelfs toegejuicht door de pers, want het lezerspubliek is dol op sensatie en de schandaaljournalist is dan ook een goede investering voor het concern en voor zichzelf. Maar voor de heersende klasse zijn ze even bedreigend als het gemurmel van een kleuter. | ||
| - | Mr. Sinclair zou naamloos gestorven zijn als hij The Jungle niet had geschreven, een boek dat geen haar op de hoofden der Armours gekrenkt heeft, maar de auteur een grote som gelds en een gevestigde reputatie opleverde. Nu kan hij de grootste kolder neerschrijven, hij hoeft niet bang te zijn dat hij het niet kan verkopen. En toch is er geen arbeider die zich in zoveel bochten weet te wringen voor de establishment als Mr. Sinclair. | + | Mr. Sinclair zou naamloos gestorven zijn als hij //The Jungle// niet had geschreven, een boek dat geen haar op de hoofden der Armours gekrenkt heeft, maar de auteur een grote som gelds en een gevestigde reputatie opleverde. Nu kan hij de grootste kolder neerschrijven, hij hoeft niet bang te zijn dat hij het niet kan verkopen. En toch is er geen arbeider die zich in zoveel bochten weet te wringen voor de establishment als Mr. Sinclair. |
| Mr. Kibbe Turner[3] zou zonder onze politieke roddelaars, die hem gebruikten om geld te slaan uit Tammany Hall[4], een broodschrijver gebleven zijn. En toch is de laagst betaalde arbeider onafhankelijker dan Mr. Turner, en in ieder geval een stuk eerlijker. | Mr. Kibbe Turner[3] zou zonder onze politieke roddelaars, die hem gebruikten om geld te slaan uit Tammany Hall[4], een broodschrijver gebleven zijn. En toch is de laagst betaalde arbeider onafhankelijker dan Mr. Turner, en in ieder geval een stuk eerlijker. | ||
| Regel 59: | Regel 59: | ||
| Met andere woorden, al diegenen die nog steeds een zekere mate van comfort genieten en daardoor niet begrijpen waarom iemand zou inbreken bij een chic restaurant, worden slechts door theoretische sympathie gedreven. Het is het soort sympathie van Mrs. Belmont, die naar nachtelijke rechtszittingen gaat. Of de sympathie van de Osbornes, Dotty’s en Watsons, die zich voor een paar dagen in de gevangenis lieten opsluiten. De sympathie van de socialistische miljonair die de mond vol heeft van ‘economisch determinisme’. | Met andere woorden, al diegenen die nog steeds een zekere mate van comfort genieten en daardoor niet begrijpen waarom iemand zou inbreken bij een chic restaurant, worden slechts door theoretische sympathie gedreven. Het is het soort sympathie van Mrs. Belmont, die naar nachtelijke rechtszittingen gaat. Of de sympathie van de Osbornes, Dotty’s en Watsons, die zich voor een paar dagen in de gevangenis lieten opsluiten. De sympathie van de socialistische miljonair die de mond vol heeft van ‘economisch determinisme’. | ||
| - | Radicale en liberale intellectuele proletariërs zijn nog steeds zozeer onderdeel van het burgerlijk regime dat hun sympathie voor de arbeiders hobbyistisch is en niet verder reikt dan het par- loir, de zogenaamde salon, of Greenwich Village. Men kan dit tot op zekere hoogte vergelijken met de eerste bewustwordingsfase van de Russische intellectuelen, zoals die door Toergenjev in Vaders en Zonen [1862] beschreven is. | + | Radicale en liberale intellectuele proletariërs zijn nog steeds zozeer onderdeel van het burgerlijk regime dat hun sympathie voor de arbeiders hobbyistisch is en niet verder reikt dan het par- loir, de zogenaamde salon, of Greenwich Village. Men kan dit tot op zekere hoogte vergelijken met de eerste bewustwordingsfase van de Russische intellectuelen, zoals die door Toergenjev in //Vaders en Zonen// [1862] beschreven is. |
| De toenmalige intellectuelen - al waren ze bij lange na niet zo oppervlakkig als die waar ik het nu over heb - zwijmelden in revolutionaire denkbeelden, deden tot vroeg in de ochtend aan intellectuele haarkloverijen, filosofeerden over allerlei vraagstukken en begaven zich met hun superieure wijsheid onder het volk, terwijl ze nog aan alle kanten vastzaten aan de traditie. Natuurlijk faalden ze. Ze voelden zich door Toergenev beledigd en vonden dat hij Rusland had verraden. Maar hij had gelijk. Pas toen de Russische intellectuelen volledig met hun tradities braken, pas toen ze zich ten volle ervan bewust waren dat de maatschappij gegrondvest is op een leugen en dat ze zich on voorwaardelijk aan de toekomst moesten geven - toen werden ze pas een belangrijke factor in het leven van het volk. De Kropotkins, de Perovskaja’s, de Bresjkovskaja’s en talloze anderen wezen rijkdom en stand af en weigerden Koning Mammon te dienen. Ze begaven zich onder het volk, niet om het te scholen maar om zelf geschoold te worden en zich als dank geheel aan het volk te wijden. Dat verklaart de heldhaftigheid, de kunst, de literatuur van Rusland, de verbroedering tussen het volk, de //moezjiks// en de intellectuelen. Dat verklaart tot op zekere hoogte de literatuur der Europese landen - het feit dat de Strindbergs, de Hauptmanns, de Wedekinds, de Brieux, de Mirbeaus, de Steinlens en Rodins zich nooit hebben afgezonderd van het volk. | De toenmalige intellectuelen - al waren ze bij lange na niet zo oppervlakkig als die waar ik het nu over heb - zwijmelden in revolutionaire denkbeelden, deden tot vroeg in de ochtend aan intellectuele haarkloverijen, filosofeerden over allerlei vraagstukken en begaven zich met hun superieure wijsheid onder het volk, terwijl ze nog aan alle kanten vastzaten aan de traditie. Natuurlijk faalden ze. Ze voelden zich door Toergenev beledigd en vonden dat hij Rusland had verraden. Maar hij had gelijk. Pas toen de Russische intellectuelen volledig met hun tradities braken, pas toen ze zich ten volle ervan bewust waren dat de maatschappij gegrondvest is op een leugen en dat ze zich on voorwaardelijk aan de toekomst moesten geven - toen werden ze pas een belangrijke factor in het leven van het volk. De Kropotkins, de Perovskaja’s, de Bresjkovskaja’s en talloze anderen wezen rijkdom en stand af en weigerden Koning Mammon te dienen. Ze begaven zich onder het volk, niet om het te scholen maar om zelf geschoold te worden en zich als dank geheel aan het volk te wijden. Dat verklaart de heldhaftigheid, de kunst, de literatuur van Rusland, de verbroedering tussen het volk, de //moezjiks// en de intellectuelen. Dat verklaart tot op zekere hoogte de literatuur der Europese landen - het feit dat de Strindbergs, de Hauptmanns, de Wedekinds, de Brieux, de Mirbeaus, de Steinlens en Rodins zich nooit hebben afgezonderd van het volk. | ||
| Regel 67: | Regel 67: | ||
| ===== Voetnoten ===== | ===== Voetnoten ===== | ||
| - | * [1] Arthur Brisbane was een invloedrijke journalist van het Hearst- krantenconcem. | + | * [1] Arthur Brisbane was een invloedrijke journalist van het //Hearst//- krantenconcern. |
| - | * [2] Charles Fourier (1772-1837), de grootste Franse utopist; zijn volgelin¬gen ontdeden zijn ideeën van hun poëzie, maakten het fouriërisme tot een vorm van coöperatief socialisme en ondernamen verschillende kolonistische experimenten, ook in de vs. | + | * [2] Charles Fourier (1772-1837), de grootste Franse utopist; zijn volgelingen ontdeden zijn ideeën van hun poëzie, maakten het 'fouriërisme' tot een vorm van coöperatief socialisme en ondernamen verschillende kolonistische experimenten, ook in de vs. |
| - | * [3] Schandaal-journalist voor McClure’s Magazine. | + | * [3] Schandaal-journalist voor //McClure’s Magazine//. |
| - | * [4] Zetel der Democratische Partij in New York; broeinest van politieke corruptie. | + | * [4] Zetel van de //Democratische Partij// in New York; broeinest van politieke corruptie. |
| - | * [5] Morris H. Hillquit, leider van de Amerikaanse Socialistische Partij; stond in 1917 kandidaat voor het burgemeesterschap van New York City (dat EG'S opinie over hem later enigszins veranderde, blijkt uit haar auto¬biografie, Mijn leven, deel 2, p. 131-132). | + | * [5] Morris H. Hillquit, leider van de //Amerikaanse Socialistische Partij//; stond in 1917 kandidaat voor het burgemeesterschap van New York City (dat Emma Goldmans opinie over hem later enigszins veranderde, blijkt uit haar autobiografie, //[[Mijn leven]]//, deel 2, p. 131-132). |
| * [6] [[Industrial Workers of The World]] (IWW), syndicalistische vakbond met grote invloed van anarchistische denkers. Veel anarchisten waren en zijn actief binnen de IWW. | * [6] [[Industrial Workers of The World]] (IWW), syndicalistische vakbond met grote invloed van anarchistische denkers. Veel anarchisten waren en zijn actief binnen de IWW. | ||
| - | * [7] De gebroeders McNamara waren militante maar conservatieve rooms-katholieke vakbondsleden die tijdens een geruchtmakend proces tot veler verbazing bekenden het gebouw van de Los Angeles Times te hebben opgeblazen (oktober 1910). | + | * [7] De gebroeders McNamara waren militante maar conservatieve rooms-katholieke vakbondsleden die tijdens een geruchtmakend proces tot veler verbazing bekenden het gebouw van de //Los Angeles Times// te hebben opgeblazen (oktober 1910). |
| - | {{tag>klassestrijd}} | + | {{tag>klassestrijd "kunst en cultuur"}} |
namespace/intellectuele_proletariers.txt · Laatst gewijzigd: 27/12/19 17:08 door defiance
Paginahulpmiddelen
Tenzij anders vermeld valt de inhoud van deze wiki onder de volgende licentie: CC Attribution-Noncommercial-Share Alike 4.0 International
