Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:het_oude_en_het_nieuwe_in_het_anarchisme

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
Laatste revisie Beide kanten volgende revisie
namespace:het_oude_en_het_nieuwe_in_het_anarchisme [17/02/21 20:34]
defiance
namespace:het_oude_en_het_nieuwe_in_het_anarchisme [02/04/21 12:02]
defiance
Regel 9: Regel 9:
 Deze tekst is onderdeel van de [[Organisatorisch Platform en discussie|discussie over het Organisatorisch Platform]]. Deze tekst is onderdeel van de [[Organisatorisch Platform en discussie|discussie over het Organisatorisch Platform]].
  
-Deze tekst verscheen als reactie op een brief van [[Maria Goldsmith]] genaamd //​[[Organisatie en partij]]//, welke later gepubliceerd werd onder haar pseudoniem Maria Isidine. [[Peter Arshinov]] richtte zijn reactie op haar brief aan M. Korn, wat eveneens een pseudoniem van Goldsmith was. Vermoedelijk had zij een eerste ​reactie op het [[Organisatorisch Platform van de Libertaire Communisten]] in eerste instantie ​onder deze naam aan de //[[Dielo Trouda]]//​-groep gericht.+Deze tekst verscheen als reactie op een brief van [[Maria Goldsmith]] genaamd //​[[Organisatie en partij]]//, welke later in het Frans in de krant //Plus Loin// ​gepubliceerd werd onder haar pseudoniem Maria Isidine. [[Peter Arshinov]] richtte zijn reactie op haar brief aan M. Korn, wat eveneens een pseudoniem van Goldsmith was. In de krant //Dielo Trouda// verscheen haar reactie op het //[[Organisatorisch Platform van de Libertaire Communisten]]// namelijk ​in het Russisch ​onder die naam.
  
 ---- ----
Regel 48: Regel 48:
 Het is een feit dat er over dit soort zaken meningsverschillen ontstaan binnen organisaties en in zulke gevallen zijn splitsingen vaak het gevolg. In zulke gevallen moet echter niet het persoonlijke geweten en de persoonlijke tactieken van elke individuele anarchist centraal staan, maar de algemeen gedragen opvattingen wat betreft de ideologie, politiek en tactiek van de partij. Alleen op die manier kan de anarchistische beweging als geheel haar houding tegenover en haar verbinding met de massa behouden. Het is een feit dat er over dit soort zaken meningsverschillen ontstaan binnen organisaties en in zulke gevallen zijn splitsingen vaak het gevolg. In zulke gevallen moet echter niet het persoonlijke geweten en de persoonlijke tactieken van elke individuele anarchist centraal staan, maar de algemeen gedragen opvattingen wat betreft de ideologie, politiek en tactiek van de partij. Alleen op die manier kan de anarchistische beweging als geheel haar houding tegenover en haar verbinding met de massa behouden.
  
-De organisatie en het principe van afvaardiging verhindert op geen enkele manier de manifestatie van het initiatief, dat altijd zal worden ondersteund door de anarchistische organisatie. Afgevaardigden van een organisatie of stromingen proberen het initiatief niet te stoppen, maar de willekeurige activiteiten van willekeurige personen te vervangen door georganiseerd werk van het collectief. Het komt in ons land immers vaak voor dat willekeurige personen belangrijke zaken op zich nemen , die binnen de macht van een grote organisatie liggen, maar nu verkruimelen of niet goed worden afgehandeld. Dit gebeurde in ons land vaak met de uitgave van kranten, tijdschriften,​ boeken, met de organisatie van clubs, etc. Natuurlijk is het niemand verboden om naast de organisatie ook nog een eigen krant uit te geven, maar als de organisatie deze niet ondersteunt,​ hoeft deze zich ook niet verantwoordelijk te voelen: de organisatie heeft recht om zelfstandig te handelen en hoeft geen rekening te houden met de grillen van individuen.+De organisatie en het principe van afvaardiging verhindert op geen enkele manier de manifestatie van het initiatief, dat altijd zal worden ondersteund door de anarchistische organisatie. Afgevaardigden van een organisatie of stromingen proberen het initiatief niet te stoppen, maar de willekeurige activiteiten van willekeurige personen te vervangen door georganiseerd werk van het collectief. Het komt in ons land immers vaak voor dat willekeurige personen belangrijke zaken op zich nemen , die binnen de macht van een grote organisatie liggen, maar nu verkruimelen of niet goed worden afgehandeld. Dit gebeurde in ons land vaak met de uitgave van kranten, tijdschriften,​ boeken, met de organisatie van clubs, etc. Natuurlijk is het niemand verboden om naast de organisatie ook nog een eigen krant uit te geven, maar als de organisatie deze niet ondersteunt,​ hoeft deze zich daarvoor ​ook niet verantwoordelijk te voelen: de organisatie heeft recht om zelfstandig te handelen en hoeft geen rekening te houden met de grillen van individuen.
  
 Ongetwijfeld was het initiatief van individuele groepen en individuen een scheppende factor binnen het anarchisme. Maar dit initiatief werd tot op zekere hoogte altijd door de bestaande collectieven gesteund. Het kan niet anders. Een beweging die alleen zou leven van dat wat afzonderlijke groepen en individuen ondernemen en zelf geen creativiteit zou uitoefenen, zou snel verdwijnen en degenereren. Juist daarom is het één van de fundamentele taken van onze beweging om de voorwaarden te scheppen die elke militant in staat stellen om niet alleen initiatief te tonen, maar om te helpen dit te ontwikkelen,​ waardoor het een aanwinst voor de hele beweging wordt. Tot nog toe heeft onze beweging, o.a. door het gebrek aan een algemene organisatie,​ de voorwaarden die elke arbeider in staat stelt om diens energie voor de zaak te geven, nog niet gehad. Het is algemeen bekend dat sommige leden van de anarchistische beweging enkel naar de Bolsjewieken overliepen, omdat ze hun capaciteiten binnen de anarchistische beweging niet voor de zaak konden inzetten. Aan de andere kant is het ongetwijfeld ook zo dat veel revolutionaire arbeiders in de gelederen van de CPSU gedesillusioneerd zijn door de bolsjewistische ideologie, en zich bij het anarchistische kamp zouden hebben aangesloten. Maar vanwege het gebrek aan een gemeenschappelijke organisatie met een bepaalde richting, doen ze dat niet. Ongetwijfeld was het initiatief van individuele groepen en individuen een scheppende factor binnen het anarchisme. Maar dit initiatief werd tot op zekere hoogte altijd door de bestaande collectieven gesteund. Het kan niet anders. Een beweging die alleen zou leven van dat wat afzonderlijke groepen en individuen ondernemen en zelf geen creativiteit zou uitoefenen, zou snel verdwijnen en degenereren. Juist daarom is het één van de fundamentele taken van onze beweging om de voorwaarden te scheppen die elke militant in staat stellen om niet alleen initiatief te tonen, maar om te helpen dit te ontwikkelen,​ waardoor het een aanwinst voor de hele beweging wordt. Tot nog toe heeft onze beweging, o.a. door het gebrek aan een algemene organisatie,​ de voorwaarden die elke arbeider in staat stelt om diens energie voor de zaak te geven, nog niet gehad. Het is algemeen bekend dat sommige leden van de anarchistische beweging enkel naar de Bolsjewieken overliepen, omdat ze hun capaciteiten binnen de anarchistische beweging niet voor de zaak konden inzetten. Aan de andere kant is het ongetwijfeld ook zo dat veel revolutionaire arbeiders in de gelederen van de CPSU gedesillusioneerd zijn door de bolsjewistische ideologie, en zich bij het anarchistische kamp zouden hebben aangesloten. Maar vanwege het gebrek aan een gemeenschappelijke organisatie met een bepaalde richting, doen ze dat niet.
namespace/het_oude_en_het_nieuwe_in_het_anarchisme.txt · Laatst gewijzigd: 13/10/21 19:02 door defiance