Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:anarchisme_in_nederland

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
namespace:anarchisme_in_nederland [15/03/21 09:35]
defiance
namespace:anarchisme_in_nederland [18/05/21 11:57] (huidige)
defiance [Uitgeverijen, boeken, kranten en andere uitgaven]
Regel 5: Regel 5:
 De arbeidersbewegingen uit de 19de en 20ste eeuw waren anders georganiseerd en de vakbonden zijn in Nederland na de oorlog eerder op hand van de sociaal-democraten en de communistische partij. Er zijn wel enkele pogingen om een anarcho-syndicalistische bond op te richten, maar dit heeft maar beperkt succes. Als in 1968 de studentenopstanden wereldwijd om zich heen grijpen, wordt ook het anarchisme door een nieuwe generatie jongeren in Nederland ontdekt, onder andere via //Provo//. Via deze bewegingen vindt het anarchisme later ook zijn weg naar de kraakbeweging en in de theorieën van de autonomenbeweging. Hoewel de kraakbeweging in de jaren 80 een brede massabeweging was, raakte deze steeds verder geïsoleerd en werd een wereld op zichzelf. Ook het anarchisme leefde hierom een kwijnend bestaan. Met de teloorgang van de kraakbeweging na het kraakverbod in 2011 moest het anarchisme in Nederland zich wederom nieuw herstructureren. Dit deed het o.a. rond de [[Vrije Bond]], en ook in enkele informeel georganiseerde cirkels. Door deze nieuwe impuls ontstond er binnen delen van de nu als expliciet als anarchistisch georganiseerde beweging een trend die zich op de samenleving oriënteert en daarmee weer contact zoekt. ​ De arbeidersbewegingen uit de 19de en 20ste eeuw waren anders georganiseerd en de vakbonden zijn in Nederland na de oorlog eerder op hand van de sociaal-democraten en de communistische partij. Er zijn wel enkele pogingen om een anarcho-syndicalistische bond op te richten, maar dit heeft maar beperkt succes. Als in 1968 de studentenopstanden wereldwijd om zich heen grijpen, wordt ook het anarchisme door een nieuwe generatie jongeren in Nederland ontdekt, onder andere via //Provo//. Via deze bewegingen vindt het anarchisme later ook zijn weg naar de kraakbeweging en in de theorieën van de autonomenbeweging. Hoewel de kraakbeweging in de jaren 80 een brede massabeweging was, raakte deze steeds verder geïsoleerd en werd een wereld op zichzelf. Ook het anarchisme leefde hierom een kwijnend bestaan. Met de teloorgang van de kraakbeweging na het kraakverbod in 2011 moest het anarchisme in Nederland zich wederom nieuw herstructureren. Dit deed het o.a. rond de [[Vrije Bond]], en ook in enkele informeel georganiseerde cirkels. Door deze nieuwe impuls ontstond er binnen delen van de nu als expliciet als anarchistisch georganiseerde beweging een trend die zich op de samenleving oriënteert en daarmee weer contact zoekt. ​
  
-==== De socialistische ​differentiatie: sociaaldemocraten,​ communisten,​ anarchisten ====+==== De socialistische ​splijting: sociaaldemocraten,​ communisten,​ anarchisten ====
  
 In de vroege jaren van de socialistische beweging, was de concrete voorstelling over de vrije egalitaire samenleving en de weg daar naartoe nog niet zo scherp uitgekristalliseerd als dat dit nu het geval is. Er waren gebundelde organisaties waarbinnen gediscussieerd werd over te bewandelen weg. De internationale socialistische beweging organiseerde zich in de vroege dagen in de [[Internationale Arbeidersassociatie (1864)|Eerste Internationale]],​ ook bekend als de //Eerste Internationale//,​ die in 1864 was opgericht. Met de ontwikkeling van de Internationale kwamen zaken echter op scherp te staan in de discussie over de te bewandelen weg - deelname aan het parlement of niet, ondersteuning van de [[Commune van Parijs]] of niet. Uiteindelijk kwamen Marxisten en anarchisten het over een aantal elementaire zaken niet met elkaar eens en kwamen tegenover elkaar te staan. ​ In de vroege jaren van de socialistische beweging, was de concrete voorstelling over de vrije egalitaire samenleving en de weg daar naartoe nog niet zo scherp uitgekristalliseerd als dat dit nu het geval is. Er waren gebundelde organisaties waarbinnen gediscussieerd werd over te bewandelen weg. De internationale socialistische beweging organiseerde zich in de vroege dagen in de [[Internationale Arbeidersassociatie (1864)|Eerste Internationale]],​ ook bekend als de //Eerste Internationale//,​ die in 1864 was opgericht. Met de ontwikkeling van de Internationale kwamen zaken echter op scherp te staan in de discussie over de te bewandelen weg - deelname aan het parlement of niet, ondersteuning van de [[Commune van Parijs]] of niet. Uiteindelijk kwamen Marxisten en anarchisten het over een aantal elementaire zaken niet met elkaar eens en kwamen tegenover elkaar te staan. ​
Regel 66: Regel 66:
 Doordat Rijnders van zijn drukwerk leefde, en een enorme productie had, waren zijn uitgaven niet altijd even goed verzorgd. De vertalingen lieten soms nogal te wensen over, werden soms naar eigen believen aangepast en verschenen zonder vermelding van de oorspronkelijke titel, het jaartal of de taal van waaruit deze vertaald is. De meeste van zijn uitgaven verschenen vermoedelijk in eerste instantie in een oplage van zo’n 2000 stuks, wat later zonk tot zo’n 1500. In 1935 ging Rijnders failliet, wat maakte dat zijn uitgeverijen stopte en hij zijn werk via //De Vrije Socialist// vorm gaf. De krant kwam in 1919 na de dood van Domela Nieuwenhuis in handen van Rijnders maar zijn financiële problemen bleven hem parten spelen. Er ontstond onvrede bij de krant en er werd door o.a. [[Henk Eikeboom]] een poging gedaan Rijnders aan de kant te schuiven, wat echter mislukte. Rijnders ging op eigen houtje door en bleef de krant en de daaraan verbonden drukkerij Libertas exploiteren. Er was echter steeds minder verbinding met de rest van de beweging. Doordat Rijnders van zijn drukwerk leefde, en een enorme productie had, waren zijn uitgaven niet altijd even goed verzorgd. De vertalingen lieten soms nogal te wensen over, werden soms naar eigen believen aangepast en verschenen zonder vermelding van de oorspronkelijke titel, het jaartal of de taal van waaruit deze vertaald is. De meeste van zijn uitgaven verschenen vermoedelijk in eerste instantie in een oplage van zo’n 2000 stuks, wat later zonk tot zo’n 1500. In 1935 ging Rijnders failliet, wat maakte dat zijn uitgeverijen stopte en hij zijn werk via //De Vrije Socialist// vorm gaf. De krant kwam in 1919 na de dood van Domela Nieuwenhuis in handen van Rijnders maar zijn financiële problemen bleven hem parten spelen. Er ontstond onvrede bij de krant en er werd door o.a. [[Henk Eikeboom]] een poging gedaan Rijnders aan de kant te schuiven, wat echter mislukte. Rijnders ging op eigen houtje door en bleef de krant en de daaraan verbonden drukkerij Libertas exploiteren. Er was echter steeds minder verbinding met de rest van de beweging.
  
-Tot slot was er nog een vierde belangrijke uitgeverij welke veel belangrijke internationale titels beschikbaar maakte voor het Nederlandstalige publiek, de //​Vereniging Anarchistische Uitgeverij//​ (VAU).[5] Toen de Roode Bibliotheek van Rijnders in de jaren dertig verzwakte, nam een groep anarchisten het initiatief tot de oprichting van de VAU. Henk Eikeboom was een belangrijke trekker van het project. Lidmaatschap kostte 12 cent per week, waarvoor men elke 2,5 maand een boek toegestuurd kreeg. De uitgaven van de VAU waren vaak zeer goed verzorgd, met luxe mooi versierde stofomslag en kwalitatief goed drukwerk. In de reeks van de VAU verschenen toen ter tijd zeer actuele werken als //​[[Geschiedenis van de Makhnobeweging (1918-1921)]]//​ van [[Peter Arshinov]], ​//[[Achter tralies en prikkeldraad - Deel I|Achter tralies en prikkeldraad]]//​ en //​[[Nationalisme en Cultuur - Deel I|Nationalisme en Cultuur]]// van [[Rudolf Rocker]] en //[[De economische organisatie van de revolutie]]//​ van [[Diego Abad de Santillán]]. ​+Tot slot was er nog een vierde belangrijke uitgeverij welke veel belangrijke internationale titels beschikbaar maakte voor het Nederlandstalige publiek, de //​Vereniging Anarchistische Uitgeverij//​ (VAU).[5] Toen de Roode Bibliotheek van Rijnders in de jaren dertig verzwakte, nam een groep anarchisten het initiatief tot de oprichting van de VAU. Henk Eikeboom was een belangrijke trekker van het project. Lidmaatschap kostte 12 cent per week, waarvoor men elke 2,5 maand een boek toegestuurd kreeg. De uitgaven van de VAU waren vaak zeer goed verzorgd, met luxe mooi versierde stofomslag en kwalitatief goed drukwerk. In de reeks van de VAU verschenen toen ter tijd zeer actuele werken als //[[Achter tralies en prikkeldraad - Deel I|Achter tralies en prikkeldraad]]// ​(1936) ​en //​[[Nationalisme en Cultuur - Deel I|Nationalisme en Cultuur]]// ​(1937) ​van [[Rudolf Rocker]] en //[[De economische organisatie van de revolutie]]// ​(1937) ​van [[Diego Abad de Santillán]]. ​
  
 ==== Antimilitarisme,​ geheelonthouding en de Eerste Wereldoorlog ==== ==== Antimilitarisme,​ geheelonthouding en de Eerste Wereldoorlog ====
namespace/anarchisme_in_nederland.txt · Laatst gewijzigd: 18/05/21 11:57 door defiance