Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:syndicalisme_en_bedrijf

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie
Vorige revisie
namespace:syndicalisme_en_bedrijf [03/04/17 08:09]
defiance
namespace:syndicalisme_en_bedrijf [26/02/20 23:07] (huidige)
defiance
Regel 1: Regel 1:
 ====== Syndicalisme en bedrijf ====== ====== Syndicalisme en bedrijf ======
 //Door [[Anton Constandse]]//​ //Door [[Anton Constandse]]//​
- 
-<WRAP right box 30%> 
-{{ :​namespace:​anarcho-syndicalisme-lehning.jpg |}} 
-</​WRAP>​ 
  
   * Verschenen: 1938   * Verschenen: 1938
-  * Bron: Anarcho-Syndikalisme,​ 1971, Ram, Schiedam; //​Grondslagen van het Anarchisme//,​ F.A.N., Rotterdam1938, pag. 120- 123, 128-131+  * Bron: Anarcho-Syndikalisme,​ 1971, Ram, Schiedam; //​Grondslagen van het Anarchisme//,​ F.A.N., Rotterdam 1938
   * Digitalisering en modernisering:​ Tommy Ryan   * Digitalisering en modernisering:​ Tommy Ryan
  
Regel 13: Regel 9:
 ---- ----
  
 +====== Syndicalisme en bedrijf ======
  
 Het syndicalisme wordt gewoonlijk, naast het marxisme en anarchisme, betiteld als de derde hoofdstroming van het socialisme. Het is verwant aan het marxisme voor zover het verbeteringen nastreeft binnen het raam van staat en kapitalisme en opvattingen uit de marxistische sociologie (o.a. inzake de klassenstrijd) aanvaardt. Het nadert anderzijds het anarchisme, in zoverre het een staatloze vorm van socialisme wil. Veel later ontstaan dan marxisme en anarchisme hangt het ten nauwste samen met de geschiedenis van de vakorganisaties en is het zonder kennis van de ontwikkeling der "​syndicaten"​ ook niet te begrijpen. Het syndicalisme wordt gewoonlijk, naast het marxisme en anarchisme, betiteld als de derde hoofdstroming van het socialisme. Het is verwant aan het marxisme voor zover het verbeteringen nastreeft binnen het raam van staat en kapitalisme en opvattingen uit de marxistische sociologie (o.a. inzake de klassenstrijd) aanvaardt. Het nadert anderzijds het anarchisme, in zoverre het een staatloze vorm van socialisme wil. Veel later ontstaan dan marxisme en anarchisme hangt het ten nauwste samen met de geschiedenis van de vakorganisaties en is het zonder kennis van de ontwikkeling der "​syndicaten"​ ook niet te begrijpen.
Regel 48: Regel 45:
 Het geld zal worden afgeschaft. Arbeiders uit de luxe-bedrijven zullen voorlopig de verdediging der revolutie en de voedselvoorziening door het platteland verzekeren. Sommigen (niet allen) zijn er tegenwoordig voorstander van productiecoöperaties te stichten, zgn. productieve associaties. De leuze is: "De mijn aan de mijnwerkers,​ het land aan de arbeiders, de fabriek aan de proletariërs"​. In ernstige gevallen, waarin geen middenweg bestaat, zegt Cornelissen,​ zal bij verschil van mening in een bond de meerderheid moeten beslissen "omdat anders de wil der minderheid beslissend zou zijn". De minderheid moet zich daarbij neerleggen uit EKONOMISCHE noodzaak: men moet produceren om te bestaan. Alle regelingen zullen echter voor allen gelden. Op congressen zullen de afgevaardigden een BINDEND mandaat meekrijgen van de groepen, die ze vertegenwoordigen. Daar zal worden overeengekomen (aan de hand der statistieken) wat elk bedrijf zal moeten produceren. Is dit eenmaal vastgesteld en door het congres aanvaard, dan zijn de arbeiders van elk bedrijf - bij aanvaarding van de plicht hun aandeel in de productie te leveren - geheel vrij in de wijze, waarop ze dit zullen doen. Wat de regeling betreft van de distributie,​ het verkeer, de scholen, de ziekenhuizen enz. - deze komt toe aan de gemeente en de vakorganisaties. Wel beschouwd komt de idee hierop neer: de gewapende verdediging der nieuwe orde, het onschadelijk maken (ook arresteren) van overheidspersonen,​ het beheren van regeringsbureaus,​ banken enz. zal de taak zijn der vakorganisaties. Het beheer der bedrijven echter valt toe aan de arbeiders uit deze bedrijven zelf. De vakbond heeft dus een politieke taak, de productie-organisaties een economische betekenis. Het geld zal worden afgeschaft. Arbeiders uit de luxe-bedrijven zullen voorlopig de verdediging der revolutie en de voedselvoorziening door het platteland verzekeren. Sommigen (niet allen) zijn er tegenwoordig voorstander van productiecoöperaties te stichten, zgn. productieve associaties. De leuze is: "De mijn aan de mijnwerkers,​ het land aan de arbeiders, de fabriek aan de proletariërs"​. In ernstige gevallen, waarin geen middenweg bestaat, zegt Cornelissen,​ zal bij verschil van mening in een bond de meerderheid moeten beslissen "omdat anders de wil der minderheid beslissend zou zijn". De minderheid moet zich daarbij neerleggen uit EKONOMISCHE noodzaak: men moet produceren om te bestaan. Alle regelingen zullen echter voor allen gelden. Op congressen zullen de afgevaardigden een BINDEND mandaat meekrijgen van de groepen, die ze vertegenwoordigen. Daar zal worden overeengekomen (aan de hand der statistieken) wat elk bedrijf zal moeten produceren. Is dit eenmaal vastgesteld en door het congres aanvaard, dan zijn de arbeiders van elk bedrijf - bij aanvaarding van de plicht hun aandeel in de productie te leveren - geheel vrij in de wijze, waarop ze dit zullen doen. Wat de regeling betreft van de distributie,​ het verkeer, de scholen, de ziekenhuizen enz. - deze komt toe aan de gemeente en de vakorganisaties. Wel beschouwd komt de idee hierop neer: de gewapende verdediging der nieuwe orde, het onschadelijk maken (ook arresteren) van overheidspersonen,​ het beheren van regeringsbureaus,​ banken enz. zal de taak zijn der vakorganisaties. Het beheer der bedrijven echter valt toe aan de arbeiders uit deze bedrijven zelf. De vakbond heeft dus een politieke taak, de productie-organisaties een economische betekenis.
  
-{{tag>​anarcho-syndicalisme ​arbeid ​organisatie economie}}+{{tag>​anarcho-syndicalisme ​syndicalisme werk organisatie economie}}
namespace/syndicalisme_en_bedrijf.1491206966.txt.gz · Laatst gewijzigd: 16/10/19 09:41 (Externe bewerking)