Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen


namespace:nestor_makhno

Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

Link naar deze vergelijking

Beide kanten vorige revisie Vorige revisie
Volgende revisie Beide kanten volgende revisie
namespace:nestor_makhno [08/06/20 19:05]
defiance [Teksten]
namespace:nestor_makhno [08/07/20 08:05]
defiance [In ballingschap]
Regel 33: Regel 33:
 ==== In ballingschap ==== ==== In ballingschap ====
    
-In 1926 sloot Makhno zich aan bij een groep van Russische bannelingen in Parijs. Deze groep kreeg de naam Группа Русских Анархистов Заграницей (letterlijk:​ groep van Russische anarchisten in het buitenland). Ze gaven maandelijks een krant uit onder de naam //[[Dielo Truda]]// (Дело Труда) waarin ze diepgaande artikels schreven over de anarchistische beweging en de teloorgang van de revolutie in Rusland en Oekraïne. De groep bestond uit vijf personen: [[Nestor Makhno]], [[Ida Mett]], [[Nicholas Lazarevitch]],​ [[namespace:​Grigori ​Maximoff|Grigori Petrovitch Maximoff]] en [[namespace:Peter Arshinov]]. ​+In 1926 sloot Makhno zich aan bij een groep van Russische bannelingen in Parijs. Deze groep kreeg de naam Группа Русских Анархистов Заграницей (letterlijk:​ groep van Russische anarchisten in het buitenland). Ze gaven maandelijks een krant uit onder de naam //[[Dielo Truda]]// (Дело Труда) waarin ze diepgaande artikels schreven over de anarchistische beweging en de teloorgang van de revolutie in Rusland en Oekraïne. De groep bestond uit vijf personen: [[Nestor Makhno]], [[Ida Mett]], [[Nicholas Lazarevitch]],​ [[Gregori ​Maximoff|Grigori Petrovitch Maximoff]] en [[Peter Arshinov]]. ​
  
-In 1926 gaf deze groep een tekst uit waarin ze voorstellen deden rondom het organiseren van de anarchistische beweging. De tekst kreeg de naam "​[[Organisatorisch platform van de libertaire communisten]]",​ en lokte heel wat turbulente discussies uit in de anarchistische beweging. De Dielo Truda groep bracht in deze tekst ideeën naar voren over hoe zij dachten dat anarchisten zich moesten organiseren. Ze baseerden zich hiervoor op hun eigen ervaring in revolutionair Oekraïne en de nederlaag ervan tegen de Bolsjewieken. Direct na de publicatie ervan bekritiseerden [[Voline]] en [[namespace:Errico Malatesta|Malatesta]] het platform voorstel als zijnde te rigide en hiërarchisch. De tekst veroorzaakte een breuk binnen de anarchistische beweging die zich tot op de dag van vandaag doet voelen. ​+In 1926 gaf deze groep een tekst uit waarin ze voorstellen deden rondom het organiseren van de anarchistische beweging. De tekst kreeg de naam "​[[Organisatorisch platform van de libertaire communisten]]",​ en lokte heel wat turbulente discussies uit in de anarchistische beweging. De Dielo Truda groep bracht in deze tekst ideeën naar voren over hoe zij dachten dat anarchisten zich moesten organiseren. Ze baseerden zich hiervoor op hun eigen ervaring in revolutionair Oekraïne en de nederlaag ervan tegen de Bolsjewieken. Direct na de publicatie ervan bekritiseerden [[Voline]] en [[Errico Malatesta|Malatesta]] het platform voorstel als zijnde te rigide en hiërarchisch. De tekst veroorzaakte een breuk binnen de anarchistische beweging die zich tot op de dag van vandaag doet voelen. ​
  
 Makhno, die steeds meer last kreeg van oude oorlogswonden en bovendien leed aan tuberculose en ondervoeding ten gevolge van extreme armoede, ging een tijdje aan de slag als vloerbekleder en arbeider in de Renaultfabriek totdat z'n gezondheid dit niet meer toeliet. Z'n laatste jaren van z'n leven werkte hij als podiumhulp bij de Parijse opera. Hij stierf in 1934 aan de gevolgen van tuberculose en ondervoeding. Hij werd drie dagen na z'n dood gecremeerd. Een vijfhonderdtal mensen woonden de plechtigheid op het kerkhof van Père Lachaise in Parijs bij. Z'n as werd bij die van de honderden opstandelingen van de Parijse Commune gevoegd die daar begraven liggen. ​ Makhno, die steeds meer last kreeg van oude oorlogswonden en bovendien leed aan tuberculose en ondervoeding ten gevolge van extreme armoede, ging een tijdje aan de slag als vloerbekleder en arbeider in de Renaultfabriek totdat z'n gezondheid dit niet meer toeliet. Z'n laatste jaren van z'n leven werkte hij als podiumhulp bij de Parijse opera. Hij stierf in 1934 aan de gevolgen van tuberculose en ondervoeding. Hij werd drie dagen na z'n dood gecremeerd. Een vijfhonderdtal mensen woonden de plechtigheid op het kerkhof van Père Lachaise in Parijs bij. Z'n as werd bij die van de honderden opstandelingen van de Parijse Commune gevoegd die daar begraven liggen. ​
namespace/nestor_makhno.txt · Laatst gewijzigd: 20/12/21 14:41 door defiance