Max Stirner, pseudoniem van Johann Caspar Schmidt (Bayreuth, 25 oktober 1806 - Berlijn, 26 juni 1856) was een filosoof uit Duitsland. Hij wordt vaak gezien als één van de voorlopers van het nihilisme, existentialisme, de psychoanlyse, post-modernisme en het individualistisch anarchisme.

Stirners belangrijkste werk, Der Einzige und sein Eigentum (vert. De enige en zijn eigendom), werd in 1845 voor het eerst gepubliceerd in Leipzig en is sindsdien in vele verschillende vertalen en uitgaven verschenen.

• Over schoolwetten, 1834
• Het onjuiste principe van onze opvoeding, 1842
• Kunst en religie, 1842
• Heb slechts de moed om destructief te zijn, 1841
• Over Bruno Bauers "De Bazuin van het Laatste Oordeel", 1842
• Antwoord van een lid van de Berlijnse gemeenschap op het schrijven van de zevenenvijftig Berlijnse geestelijken, 1842
• Christendom en antichristendom, 1842
• Over 'De mysteriën van Parijs' van Eugène Sue, 1842
• De recensenten van Stirner, 1842
• De filosofische reactionairen, 1847
• Enige voorlopige opmerkingen over de liefdesstaat, 1844
• Over het verplichten van staatsburgers tot enige geloofsovertuiging, onbekend

• De enige en zijn eigendom, 1845 (boek)