Verschillen

Dit geeft de verschillen weer tussen de geselecteerde revisie en de huidige revisie van de pagina.

--- namespace:een_maatschappelijke_verhouding_kun_je_niet_opblazen [15/07/20 13:50]
defiance aangemaakt
+++ namespace:een_maatschappelijke_verhouding_kun_je_niet_opblazen [15/07/20 14:12] (huidige)
defiance
@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-====== Een maatschappelijke verhouding kun je niet opblazen ======
+====== Je kunt een maatschappelijke verhouding niet opblazen ======
+//Door Libertarian Socialist Organisation, Libertarian Workers For A Self-Managed Society, Monash Anarchist Society en Adelaide Libertarian Socialists//
-’Je kunt maatschappelijke verhoudingen niet opblazen’ verscheen in z’n oorspronkelijke vorm in 1979 en was een gezamenlijk product van een aantal Australische anarchistische en libertair-socialistische groepen. In 1981 is er door Anarchist Communist Federation of North America een herdruk gemaakt welke is uitgekomen bij Black Cat Press (P.0 Box 11261, Edmonton, Alberta, TSJ 2T6 Canada). Voor de Nederlandse vertaling zijn de eerste vier bladzijden, die de situatie in Australië behandelen, weggelaten.
+  * Oorspronkelijke titel: You can't blow up a social relationship - The anarchist case against terrorism
+  * Verschenen: 1979
+  * Bron: //Het anarchistisch koekboek//, De Struikrover en De Vrienden van het Volk Bibliotheek, onbekend; //You can't blow up a social relationship//, Anarres Books Collective, 1979
+  * Vertaling: onbekend
-====== Een maatschappelijke verhouding kun je niet opblazen ======
+"You can't blow up a social relationship - the anarchist case against terrorism" verscheen in z’n oorspronkelijke vorm in 1979 en was een gezamenlijk product van een aantal Australische anarchistische en libertair-socialistische groepen. In 1981 is er door Anarchist Communist Federation of North America een herdruk gemaakt welke door Black Cat Press werd uitgegeven.
-===== Voorwoord =====
+Voor de Nederlandse vertaling is het voorwoord, dat de situatie eind jaren 70 in Australië behandeld, weggelaten.
+----
+====== Je kunt een maatschappelijke verhouding niet opblazen ======
 ===== Terrorisme door de staat =====
-Met terrorisme behoort uiteraard niet alleen toe aan kleine groepen in Italië en Duitsland. De meest wrede en meedogenloze agent van het terrorisme, nu zowel als in de hele geschiedenis, is de heersende klasse. Lees de geschiedenis er maar op na. Bedenk daarbij ook neg even dat over de hele wereld onze humane heersers het nucleaire wapenarsenaal hebben om iedereen op aarde vierentwintig maal te doden (Ruth Legar Sivard in Bulletin of Atomic Scientists-april 1975). We moeten stellen dat het staatsterrorisme sterker, overheersender en veel destructiever is dan het voorhoede-terrorisme. De vraag hoe uitgedaagd een staat zich voelt bepaalt de mate waarin zij gebruik maakt van terreur; het is geen kwestie van constituties of democratische principes. Als ze bedreigt wordt door een serieuze, georganiseerde revolutionaire beweging zullen de westerse democratieën het volledige programma van afschrikwekkende methoden ten toon spreiden. Het grove gebruik van marteling door Frankrijk in Algerije, marteling door Engeland in Aden en Noord-Ierland, moorden en samenzweringen door politie en leger in Italië zijn slechts enkele voorbeelden van hun bereidheid om nietsontziende methoden toe te passen in verschillende situaties. Deze bereidheid tot geweld vloeit voort uit de werkelijke natuur van de staat zoals deze uitgedrukt werd door de Franse anarchist Pierre-Joseph Proudhon in 1851:
+Met terrorisme behoort uiteraard niet alleen toe aan kleine groepen in Italië en Duitsland. De meest wrede en meedogenloze agent van het terrorisme, nu zowel als in de hele geschiedenis, is de heersende klasse. Lees de geschiedenis er maar op na. Bedenk daarbij ook neg even dat over de hele wereld onze humane heersers het nucleaire wapenarsenaal hebben om iedereen op aarde vierentwintig maal te doden (Ruth Legar Sivard in //Bulletin of Atomic Scientists//, april 1975). We moeten stellen dat het staatsterrorisme sterker, overheersender en veel destructiever is dan het voorhoede-terrorisme. De vraag hoe uitgedaagd een staat zich voelt bepaalt de mate waarin zij gebruik maakt van terreur; het is geen kwestie van constituties of democratische principes. Als ze bedreigt wordt door een serieuze, georganiseerde revolutionaire beweging zullen de westerse democratieën het volledige programma van afschrikwekkende methoden ten toon spreiden. Het grove gebruik van marteling door Frankrijk in Algerije, marteling door Engeland in Aden en Noord-Ierland, moorden en samenzweringen door politie en leger in Italië zijn slechts enkele voorbeelden van hun bereidheid om nietsontziende methoden toe te passen in verschillende situaties. Deze bereidheid tot geweld vloeit voort uit de werkelijke natuur van de staat zoals deze uitgedrukt werd door de Franse anarchist Pierre-Joseph Proudhon in 1851:
 Geregeerd worden betekent dat je wordt bewaakt, geïnspecteerd, bespioneerd, geleid, betekent dat er wetten voor je gemaakt worden en dat je zedenpreken te horen krijgt, dat je wordt gereguleerd, opgesloten, geïndoctrineerd, gecontroleerd, belast, gewogen, gecensureerd en verordonneerd wordt door mensen die daartoe noch het recht, noch de kennis en noch de deugd bezitten.
@@ Regel 17: / Regel 26: @@
 Het betekent, onder het voorwendsel van het algemeen belang, op waarde geschat worden, gedisciplineerd, gebrandschat, uitgebuit, gemonopoliseerd, afgeperst, uitgezogen, belazerd en beroofd worden om vervolgens bij het geringste verzet, bij de allereerste klacht te worden onderdrukt, gestraft, beschimpt, gekweld, vervolgd, getiranniseerd, geslagen, ontwapend, gewurgd, gevangen gezet, neergeschoten, beoordeeld, veroordeeld, gedeporteerd, gevild, verkocht, verraden en tenslotte te worden bespot, geridiculiseerd, beledigd en onteerd. Dat is de regering, dat is de rechtvaardigheid, dat is de moraal.
-In Zuid-Amerika zijn door de staat gesponsorde en gedekte politie-doodseskaders en het systematisch gebruik maken van marteling regelmatig terugkerende zaken. Tijdens de 'witte terreur' in Guatemala stierven er jaarlijks duizenden mensen (2000 tot 6000 was de schatting voor de jaren 1967-1968). De militaire dictaturen die Brazilië sinds de coup van 1964 geregeerd hebben stonden bekend om beruchte doodseskaders die hun basis in de politie vonden. De Verenigde Staten brachten leden van deze eskaders naar Uruguay om de politie te trainen in het martelen van stadsguerrilleros. De Verenigde Staten hebben een grote bemoeienis met de ontwikkeling van martelpraktijken in deze regio. De volledige mobilisatie van het Chileense regime voor terreur en doodslag is waarschijnlijk het ergste voorbeeld sinds de oorlog. Uiteraard is het staatsterrorisme niet alleen voorbehouden aan corporatistische kapitalistische landen. Het is ook een integraal onderdeel van staatskapitalistische landen als de Sovjet-Unie.
+In Zuid-Amerika zijn door de staat gesponsorde en gedekte politie-doodseskaders en het systematisch gebruik maken van marteling regelmatig terugkerende zaken. Tijdens de 'witte terreur' in Guatemala stierven er jaarlijks duizenden mensen (2000 tot 6000 was de schatting voor de jaren 1967-1968). De militaire dictaturen die Brazilië sinds de coup van 1964 geregeerd hebben stonden bekend om beruchte doodseskaders die hun basis in de politie vonden. De Verenigde Staten brachten leden van deze eskaders naar Uruguay om de politie te trainen in het martelen van stadsguerrillero's. De Verenigde Staten hebben een grote bemoeienis met de ontwikkeling van martelpraktijken in deze regio. De volledige mobilisatie van het Chileense regime voor terreur en doodslag is waarschijnlijk het ergste voorbeeld sinds de oorlog. Uiteraard is het staatsterrorisme niet alleen voorbehouden aan corporatistische kapitalistische landen. Het is ook een integraal onderdeel van staatskapitalistische landen als de Sovjet-Unie.
 ===== De revolutionaire strategie van de stadsguerilla =====
@@ Regel 27: / Regel 36: @@
 Zo goed als de heersende klasse de voorkeur geeft aan het woord ‘terrorist' geven de terroristen de voorkeur aan de omschrijving 'stadsguerrillero' omdat hen dat een val romantisch luchtje verleent. Toch geloven we dat er een verschil bestaat tussen terroristen en die revolutionairen die de ideologie en praktijk van het guerrilla-isme aannemen, wat betekent dat zij de gewapende strijd bevorderen als de revolutionaire strategie. Met name in de oorlog op het platteland kunnen zij gebruik maken van niet-terroristische gewapende acties. Dit betekent meestal gewapende conflicten met leger of politie. Niettemin leidt deze methode, vanwege de omstandigheden van de stadsguerrilla, automatisch naar terrorisme, zoals verderop nog bediscussieerd zal worden.
-In Zuid-Amerika was de groei van de stadguerrilla voornamelijk een gevolg van het falen van de plattelandsstrategie, iets wat aan het einde van de jaren '60 duidelijk wérd. De plattelandsstrategie was gebaseerd op onbeduidende theoretische conclusies die getrokken waren uit een geïdealiseerde voorstelling van zaken over wat er in de Cubaanse revolutie gebeurd was. Toch was de strategie van de stadguerrilla in essentie niet verschillend van die van de plattelandsguerilla. Beide waren gebaseerd op het voorhoede concept van de gewapende groep wiens specifieke militaire confrontaties met de onderdrukkende machten van het heersende regime voor de kleine motor zouden zorgen (de bekende 'foco’) die de grote motor van de politieke revolutie zou moeten aanzwengelen. In deze strategie is een succesvol militair optreden de propaganda.
+In Zuid-Amerika was de groei van de stadsguerrilla voornamelijk een gevolg van het falen van de plattelandsstrategie, iets wat aan het einde van de jaren 60 duidelijk werd. De plattelandsstrategie was gebaseerd op onbeduidende theoretische conclusies die getrokken waren uit een geïdealiseerde voorstelling van zaken over wat er in de Cubaanse revolutie gebeurd was. Toch was de strategie van de stadguerrilla in essentie niet verschillend van die van de plattelandsguerilla. Beide waren gebaseerd op het voorhoede concept van de gewapende groep wiens specifieke militaire confrontaties met de onderdrukkende machten van het heersende regime voor de kleine motor zouden zorgen (de bekende 'foco’) die de grote motor van de politieke revolutie zou moeten aanzwengelen. In deze strategie is een succesvol militair optreden de propaganda.
 De Uruguayaanse Beweging voor Nationale Bevrijding (de Tupamaros), van de stadsguerrilleros het meest succesvol, leggen deze strategie als volgt uit: "De idee van revolutionaire actie op zichzelf, de werkelijke daad om de wapens op te nemen, zich voorbereiden op en deelnemen aan acties die gericht zijn tegen het fundament van de bourgeoiswetten, dat creëert revolutionair bewustzijn, organisatie en revolutionaire voorwaarden". Wat een waandenkbeelden! Wat een simplistische redenatie! De totale vernietiging van de stadsguerrilleros in Venezuela in 1962-1963, die steun hadden van het platteland en zelfs van de Communistische Partij zou een waarschuwing geweest moeten zijn dat deze strategie fout was. Het zijn nogal gebroken gedachtes om de essentie van de revolutie op te vatten als illegaliteit of als gewapende confrontatie met de onderdrukkingsapparaten van de staat. Dit versluiert compleet de essentie van onze kritiek op de bestaande maatschappij. Deze bestaat niet simpelweg uit een af
@@ Regel 45: / Regel 54: @@
 Een paar pamfletten verspreid ever de plaats waar de actie plaatsvond is ongeveer alles wat sommige groepen aan ideeën te bieden hebben. De communiqués van de RAF stegen nooit uit boven het politieke niveau van slogans als 'Onteigen Springer', 'Vecht tegen de klassenjustitie', 'Vecht tegen alle uitbuiters en vijanden van het volk', 'de Overwinning aan de Vietcong' e.d. Hun pamflet 'Het concept van de stadsguerrilla' is een overdracht van dezelfde strategie als hierboven al genoemd, nu met betrekking tot het westers kapitalisme. Hetzelfde geldt voor de Amerikaanse Weathermen (later Weather Underground), de Britse Angry Brigade, het Japanse Rode Leger, Symbionese Liberation Army (SLA). Als gewoonlijk spreiden deze groepen een vleiend derde-wereldisme ten toon waarin acties binnen de imperialistische machten als steun werden gezien voor de 'werkelijke revolutie' in de Derde Wereld. De Weather Underground Organization (WUO) veredelde dit in haar hele ideologie en strategie. Zij ontkende de taak om revolutionaire ideeën te verspreiden over de meerderheid van de bevolking in eigen land. In plaats hiervan moest de VS immobiel gemaakt worden terwijl de overwinnende Derde Wereld-revolutionairen de revolutie van buiten brachten. De WUO'ers zouden later orthodoxe marxistenleninisten worden.
-Baumann, auteur van het al eerder aangehaalde boek (werd aangehaald in een korte inleiding op deze tekst die hier niet vertaald is) was lid van de 2e Juni-beweging; hij openbaart dezelfde manier van denken, hoewel zij zichzelf 'anarchisten’ noemden, in tegenstelling tot de marxistisch-leninistische RAF.
+Baumann, auteur van het al eerder aangehaalde boek (werd aangehaald in een korte inleiding op deze tekst die hier niet vertaald is) was lid van de Beweging van de Tweede Juni; hij openbaart dezelfde manier van denken, hoewel zij zichzelf 'anarchisten’ noemden, in tegenstelling tot de marxistisch-leninistische RAF.
 Die hele geschiedenis heeft te maken met de imperialisme-theorie die zegt, dat de strijd niet meer in de eerste plaats vanuit de metropolen gevoerd wordt, niet meer alleen de zaak van de arbeidersklasse is, maar dat het binnen de metropolen vooral de avant-garde is, die haar solidariteit met de derde wereld tot uitdrukking brengt. Omdat zij zich in het hoofd van het monster bevindt, kan zij daar de grootste schade teweegbrengen. Ook al staan de massa’s in de Europese metropolen niet aan de kant van de revolutie, omdat de arbeidersklasse bij ons geprivilegieerd is en deel heeft aan de uitbuiting van de derde wereld, dan is er voor hen, die hier de avant-garde vormen, die hier aan de strijd deelnemen, de mogelijkheid om de infrastructuur van het imperialisme te verpletteren en het apparaat onklaar en kapot te maken.
-Het zal moeilijk zijn om een strategie te vinden die minder anarchistisch, minder libertair is. Een derdehandse Lenin over de arbeidersaristocratie, voorhoedes, een diepgaande elitaire millenarische visie op een totale vernietiging etc., sluit alles uit behalve een dictatoriaal resultaat. Baumann beschreef hoe na Vietnam het hun lijn werd dat "people should get involved in Palestine" (p. 50) en de verschillende Duitse en Japanse terroristen hebben zeker meegedaan in Palestijnse acties. Maar dit toont alleen maar duidelijker aan dat ze ver verwijderd zijn van de werkelijke strijd in hun eigen land. En het spreidt ook geen enkel grondig concept van internationalisme ten toon omdat ze volledig over de hoofden heen handelden van de mensen waarvan verondersteld werd dat zij ze vertegenwoordigden. Zij waren ermee tevreden te werken met groepen die zelf voornamelijk optraden als 'terroristische pressiegroepen’ welke pogingen deden om concessies los te krijgen van de verschillende heersende klassen. Een voorbeeld, de vorming van de Zwarte september was een resultaat van de nederlaag van de Palestijnen door net optreden van de Jordanese troepen in 1970 en van het falen van de verschillende groepen om met succes mensen te mobiliseren - in plaats hiervan keerden zij zich naar de internationale publiciteit. Nu de PLO zichzelf met succes heeft georganiseerd als een wettige vertegenwoordiger, een soort staatsapparaat onder de Palestijnen wordt het terrorisme gebruikt als een instrument van de staatspolitiek. Het is de weg waarlangs de PLO kan dreigen om de hele situatie in het Midden Oosten te laten exploderen.
+Het zal moeilijk zijn om een strategie te vinden die minder anarchistisch, minder libertair is. Een derdehandse Lenin over de arbeidersaristocratie, voorhoedes, een diepgaande elitaire millenarische visie op een totale vernietiging etc., sluit alles uit behalve een dictatoriaal resultaat. Baumann beschreef hoe na Vietnam het hun lijn werd dat "people should get involved in Palestine" (p. 50) en de verschillende Duitse en Japanse terroristen hebben zeker meegedaan in Palestijnse acties. Maar dit toont alleen maar duidelijker aan dat ze ver verwijderd zijn van de werkelijke strijd in hun eigen land. En het spreidt ook geen enkel grondig concept van internationalisme ten toon omdat ze volledig over de hoofden heen handelden van de mensen waarvan verondersteld werd dat zij ze vertegenwoordigden. Zij waren ermee tevreden te werken met groepen die zelf voornamelijk optraden als 'terroristische pressiegroepen’ welke pogingen deden om concessies los te krijgen van de verschillende heersende klassen. Een voorbeeld, de vorming van de Zwarte september was een resultaat van de nederlaag van de Palestijnen door net optreden van de Jordaanse troepen in 1970 en van het falen van de verschillende groepen om met succes mensen te mobiliseren - in plaats hiervan keerden zij zich naar de internationale publiciteit. Nu de PLO zichzelf met succes heeft georganiseerd als een wettige vertegenwoordiger, een soort staatsapparaat onder de Palestijnen wordt het terrorisme gebruikt als een instrument van de staatspolitiek. Het is de weg waarlangs de PLO kan dreigen om de hele situatie in het Midden Oosten te laten exploderen.
 Over het geheel gezien komen terreur tegen het publiek en terrorisme als enige strategie het meest voor in strijd die ontstaat rond groepen die cultureel of nationaal onderdrukt worden. Als toevluchtsoord voor conservatieve, autoritaire of voorhoede-ideeën maskeert het nationalisme deze als 'progressief’. Terrorisme botst ook niet met zulke ideeën. Als het alleen de bedoeling is om een nieuwe groep aan de macht te brengen die van de bevolking niets anders eist dan dat ze van dezelfde cultuur of nationaliteit zijn zal iedere methode die werkt voldoende zijn. Hoe meer men wenst om bestaande verhoudingen te veranderen door een bewust, zelf handelende bevolking die aan de basis van een beweging staat en deze controleert, hoe meer contraproductief en tegenstrijdig het terrorisme zal zijn vanwege het elitaire en manipulatieve wat eraan inherent is.
@@ Regel 87: / Regel 96: @@
 We rekenen niet op een spontane antifascistische mobilisatie als resultaat van terreur en fascisme zelf. En we veten dat ons werk zelfs meer voorwendsels voor repressie oplevert omdat we communisten zijn -en of communisten zich zullen organiseren en strijden, of terreur en repressie alleen angst en berusting zullen voortbrenger, of dat het verzet, klasse-haat en solidariteit zal opleveren ... hangt af van het antwoord op de repressie. Of communisten zo stom zullen zijn or zo'n behandeling te tolereren ... hangt van dit antwoord af.
-Wat in dit citaat volledig duidelijk wordt is de absolute arrogantie van deze groepen: "Zeker hopen we op een radicaal antwoord op de staatsrepressie die we over jullie hoofden brengen, maar als dat niet gebeurt, nou, dan bewijst dat alleen maar hoe stom jullie allemaal zijn".
+Wat in dit citaat volledig duidelijk wordt is de absolute arrogantie van deze groepen: "Zeker hopen we op een radicaal antwoord op de staatsrepressie die we over jullie hoofden brengen, maar als dat niet gebeurt, nou, dan bewijst dat alleen maar hoe stom jullie allemaal zijn". Zoals alle guerrillero’s negeren ze de werkelijke omstandigheden door te eisen dat ieder ander op wonderbaarlijke wijze hun 'verhoogde' bewustzijn bereikt, terwijl, zoals we al hebben laten zien, hun ideeën kunstmatig en zonder waarde zijn en vooral een verzamelkreet voor een bloedbad.
-Zoals alle guerrillero’s reageren ze de werkelijke omstandigheden door te eisen dat ieder ander op wonderbaarlijke wijze hun 'verhoogde' bewustzijn bereikt, terwijl, zoals we al hebben laten zien, hun ideeën kunstmatig en zonder waarde zijn en vooral een verzamelkreet voor een bloedbad. De reden voor het voorkomen van deze afzichtelijke strategie is afkomstig van de beperkingen van de stadguerrilla. Omdat ze voor hun bestaan afhankelijk zijn van gewapende actie kunnen guerrillero’s hun strijd slechts ontwikkelen door hun gevechten te laten escaleren. Als ze dit niet doen zullen ze worden vergeten. Dynamiek is alles. De guerrillero’s op het platteland kunnen dit doen door een actieterrein te vormen en dit uit te breiden - de bevrijde gebieden. Zij kunnen naargelang de situatie kiezen of ze een conflict aangaan met een legerformatie of niet. Stadsguerrillero’s hebben geen eigen territorium, als ze zouden proberen een buurt of gebouw bezet te houden krijgen ze te maken met de gehele gewapende macht van een stad. Bij ieder gevecht ben je nooit zeker van de omvang van de legertroepen omdat ze in enkele minuten kunnen arriveren.
+De reden voor het voorkomen van deze afzichtelijke strategie is afkomstig van de beperkingen van de stadsguerrilla. Omdat ze voor hun bestaan afhankelijk zijn van gewapende actie kunnen guerrillero’s hun strijd slechts ontwikkelen door hun gevechten te laten escaleren. Als ze dit niet doen zullen ze worden vergeten. Dynamiek is alles. De guerrillero’s op het platteland kunnen dit doen door een actieterrein te vormen en dit uit te breiden - de bevrijde gebieden. Zij kunnen naargelang de situatie kiezen of ze een conflict aangaan met een legerformatie of niet. Stadsguerrillero’s hebben geen eigen territorium, als ze zouden proberen een buurt of gebouw bezet te houden krijgen ze te maken met de gehele gewapende macht van een stad. Bij ieder gevecht ben je nooit zeker van de omvang van de legertroepen omdat ze in enkele minuten kunnen arriveren.
-Stadguerrilla moet om zich te kunnen ontwikkelen terrorisme worden. Er is geen andere weg om de strijd te escaleren. Verder kan de strijd zich niet onbeperkt uitstrekken zonder ineen te schrompelen. Dit is een beroep doen op de strategie van de polarisatie en militarisering van de maatschappij. Het is het uiterste in manipulatie - een opzettelijke poging om ellende te scheppen onder de bevolking voor de doeleinden van de guerrillero’s die er van uit gaan dat zij het ‘t beste weten en dat de bevolking er op de lange duur wel beter van wordt. Uiteraard is het enige waar deze strategie doorgaans in eindigt een verscherping van de repressie.
+Stadsguerrilla moet om zich te kunnen ontwikkelen terrorisme worden. Er is geen andere weg om de strijd te escaleren. Verder kan de strijd zich niet onbeperkt uitstrekken zonder ineen te schrompelen. Dit is een beroep doen op de strategie van de polarisatie en militarisering van de maatschappij. Het is het uiterste in manipulatie - een opzettelijke poging om ellende te scheppen onder de bevolking voor de doeleinden van de guerrillero’s die er van uit gaan dat zij het ‘t beste weten en dat de bevolking er op de lange duur wel beter van wordt. Uiteraard is het enige waar deze strategie doorgaans in eindigt een verscherping van de repressie.
-De Tuparraros plaatsten zich in 1968 op de voorgrond. In 1967 was de democratische regering begonnen om de eerste belangrijke economische crisis sinds de oorlog af te wentelen door de arbeidende klasse aan te vallen en door een repressievere wetgeving in te stellen. Ze kwamen dus binnenin een gunstige sociale situatie. Ze hadden zich gedurende de jaren '60 voorbereid. Ze waren altijd efficiënt en hadden een goede planning. Ze hadden verbindingen met vakbonden en andere legale bewegingen die niet alleen stabiel bleven, maar groeiden. Ze hadden elan, verbeelding en menselijkheid. Maar in 1971, het jaar van de verkiezingen, werd het gebrek van hun strategie duidelijk en waren ook zij besluiteloos. Hoe konden ze nog een stap verder gaan zonder steun te verliezen. Ze waren afhankelijk van een tijdelijke steun die geïmponeerd was door hun schijnbare onoverwinnelijkheid en hun beperkt gebruik van geweld. Onvermijdelijk zou aangetoond worden dat ze te verslaan waren, onvermijdelijk zou er eer. hoop bloed vloeien. Dan zou ook getoond worden dat ze geen massa-basis hadden.
+De Tuparraros plaatsten zich in 1968 op de voorgrond. In 1967 was de democratische regering begonnen om de eerste belangrijke economische crisis sinds de oorlog af te wentelen door de arbeidende klasse aan te vallen en door een repressievere wetgeving in te stellen. Ze kwamen dus binnenin een gunstige sociale situatie. Ze hadden zich gedurende de jaren 60 voorbereid. Ze waren altijd efficiënt en hadden een goede planning. Ze hadden verbindingen met vakbonden en andere legale bewegingen die niet alleen stabiel bleven, maar groeiden. Ze hadden elan, verbeelding en menselijkheid. Maar in 1971, het jaar van de verkiezingen, werd het gebrek van hun strategie duidelijk en waren ook zij besluiteloos. Hoe konden ze nog een stap verder gaan zonder steun te verliezen. Ze waren afhankelijk van een tijdelijke steun die geïmponeerd was door hun schijnbare onoverwinnelijkheid en hun beperkt gebruik van geweld. Onvermijdelijk zou aangetoond worden dat ze te verslaan waren, onvermijdelijk zou er eer. hoop bloed vloeien. Dan zou ook getoond worden dat ze geen massa-basis hadden.
-Na de verkiezingen kreeg het leger de vrije hand en al gauw werden er iedere dag 40 Tupamaros berecht. Ze waren verslagen voordat in 1973 de militaire regering aan de macht kwam. Juist omdat ze zo goed waren binnen de beperkingen van de stadguerrilla leverden ze het bewijs voor het fundamenteel verkeerd zijn van deze theorie. Het was vrij duidelijk dat de heersende klasse van Uruguay zou gaan reageren op de economische crisis door over te hellen naar dictatuur. Maar als de energie die door de Tupamaros aangewend is was gestoken in het verspreiden van ideeën die de mensen zouden aanmoedigen zich te organiseren dan zou het verzet uitgebreider en grondiger zijn geweest en meer kans op succes gehad hebben.
+Na de verkiezingen kreeg het leger de vrije hand en al gauw werden er iedere dag 40 Tupamaros berecht. Ze waren verslagen voordat in 1973 de militaire regering aan de macht kwam. Juist omdat ze zo goed waren binnen de beperkingen van de stadsguerrilla leverden ze het bewijs voor het fundamenteel verkeerd zijn van deze theorie. Het was vrij duidelijk dat de heersende klasse van Uruguay zou gaan reageren op de economische crisis door over te hellen naar dictatuur. Maar als de energie die door de Tupamaros aangewend is was gestoken in het verspreiden van ideeën die de mensen zouden aanmoedigen zich te organiseren dan zou het verzet uitgebreider en grondiger zijn geweest en meer kans op succes gehad hebben.
 ===== Op jacht naar de krantenkoppen =====

Anarchisme.nl

Gebruikershulpmiddelen

Site-hulpmiddelen

Verschillen

Paginahulpmiddelen