Door Erich Mühsam

• Oorspronkelijke titel: Der Revoluzzer
• Verschenen: 1909
• Bron: 'Erich Mühsam - Dichter, publicist, anarchist, mens', Pszisko Jacobs, Recht voor allen, Oosterwolde, 1988 (andere vertaling); 'Der Kater', Morgen, Berlin 1909
• Vertaling: 'Vespido' G. der Groot
• Digitalisering: Tommy Ryan

• Er was er eens een 'revoloetser'.
• Als burger was ie lampenpoetser.
• Hij ging in 'revoloetser-schree'
• met de 'revoloetsers' mee.

• En hij riep: - ik 'revoluts'
• en zijn 'revoloetsermuts'
• schoof hij op zijn linkeroor
• en kwam zichzelf gevaarlijk voor.

• En de ' revoloetsers' traden
• dwars over al de paden,
• waar hij, vóór hij 'revoloetste'
• onverdroten lampenpoetste.

• En men trok al de lantarens
• uit de straat als jonge varens.
• Zag men her en der hen sjouwen
• om er barricades van te bouwen.

• Maar de dappere 'revoloetser' riep:
• “Ik ben de lampenpoetser,
• oh, die lieve straatlantaren,
• wil je haar alsjeblieft toch sparen.

• Als we hén het licht uitdraaien
• kan iedereen in 't wilde graaien.
• Laat de lampen op hun stee,
• anders doe ik niet meer mee!”

• Maar de 'revoloetsers' grolden
• en de gaslantarens rolden
• en de lampenpoetser vluchtte
• onderwijl hij klagend zuchtte…

• Toen is hij maar thuis gebleven
• en heeft daar een boek geschreven:
• namelijk “Hoe men 'revoloetst'
• en tegelijk ook lampenpoetst.”